Bildiğiniz üzere, son 20 yılda iktidar son mahallî seçim hariç, seçimlerin tamamını kazandı. Bu üst üste kaybetme hali, muhalif tabanda korkuyu çok büyüttü. Bazen iktidarın rastgele bir atılımına büyük manalar yükledi, muhalefetten en ufak bir karşıt sesin çıkmasını da “tamam bunlar beceremeyecekler” formunda kıymetlendirdi.
Derdim her şartta optimist kalmak değil, neye ne kadar mana yüklememiz gerektiğini hakikat anlamak. Size bir örnek vereyim; iktidar geçtiğimiz günlerde 250.000 konutluk bir proje açıkladı. Akabinde bu projeye 7,5 milyonun üzerinde insan başvurdu. Sonuç olarak; iktidar kendi eliyle memnun edeceği 250.000 kişi, hayal kurdurup hayal kırıklığı yaşatacağı 7,25 milyon kişi yarattı. Projenin açıklandığı hafta, telefonum susmadı desem yeridir. Bilhassa muhalif bloktaki birçok dostumuz, AKP’nin bu projesinin seçmenin tercihlerine tesirini anlamaya çalışıyordu. Genelde de iktidarın büyük bir atılım yaptığına, oylarını artıracağına dair görüşlerini aktarıyordu. Her hafta yaptığımız araştırmaya, o hafta bu mevzuyu da ekledik. Özetle, konutların verilmeyeceğine inananların oranı yalnızca yüzde 16’ydı. Projeyi beğenenlerin oranı yüzde 61’di.
AKP’nin oyuna tesiri ise yoktu. AKP yeni bir “ertelenmiş mutluluk” vadetmişti. Seçmen de buna yeterli bir şey olarak bakmakla birlikte bugün ömrüne bir katkı vermediği için oy tercihine bağlı kalmıştı.
Muhalif bloktaki bu dert hali o denli bir boyutta ki, istiyorlar ki muhalefette yer alan her parti birebir şeyi söylesin, tıpkı iktisat programına sahip olsun, toplumsal yaşama, ömür biçimlerine bakışları birebir olsun, Kürt meselesinde da dış siyasette da tıpkı şeyi savunsunlar. Yani, mümkünse daima birebir olsunlar, hiç ayrışmasınlar. Oysa bu idealize edilen durumun hayata geçmesi, muhalefet ismine önemli bir gerileme riski yaratır. Bugün muhalefet lehine kabaca yüzde 60 üzere bir oran var ise, bunun kaynağı, muhalefeti oluşturanların birbirine benzememesidir.
Altılı Masa bu telaş halinin adeta paratonerine dönüşmüş durumda. Masayı oluşturan partilerden biri rastgele bir ayrışan açıklama yaptığında, iktidar medyası “masada çatlak” manşetlerine sarılıyor, muhalefet ismine kamuoyu yapıcıların bir kısmı ise “bunlar masayı yürütemeyecek” fikrine kapılıyor ve bu fikri yaygınlaştıracak açıklamalar yapıyor. Mesleğim gereği, kamuoyu yapıcılar ile kamuoyunun kendisinin fikirleri ortasında çok sefer uçurum olabildiğine tanıklık ettim. Geçtiğimiz hafta Altılı Masa’nın birtakım temsilcilerinin açıklamalarından sonra Masa’nın devam edip edemeyeceğine dair tartışma da bunun en âlâ örneklerinden birini oluşturdu. Mevzuyu ölçtük. Masa’nın devam edeceğine dair inanç da büyük, masanın iktidarı değiştirip misyona gelmesi halinden iktidardan daha âlâ yöneteceğine dair inanç da büyük. Birlikte inceleyelim.
Tartışmaların akabinde birinci olarak “Sizce 6’lı masa seçime kadar ahenk içinde çalışabilecek midir?” sorusunu sorduk.
Masa’nın dağılacağına inananların oranı yalnızca yüzde 22,6. Bu oran AKP seçmeninde bile yüzde 35. Bu demek oluyor ki, masanın bileşenleri farklılıklarını korumakla birlikte minimum müştereklerde birleşebilecek olgunluğa sahip olduklarını topluma ispat etmiş durumda. Kamuoyu yapıcıların bir kısmının tersine seçmende devam edeceğine dair Masa’ya inanç büyük.
Çalışmanın devamında, Altılı Masa’nın yönetebileceğine dair inancı anlamaya çalıştık. Sonuçlar bize muhakkak başlıklarda çok daha âlâ, makul başlıklarda ise görece güzelleştirmeye açık durumlar olsa da, çabucak hemen her hususta daha Masa ile uyguna gidileceğine dair beklenti olduğunu gösterdi. Türkiye’yi Altılı Masa yönetse aşağıdaki mevzularda ne tarafta değişim olacağını ölçtük.
• Özgürlükler
• Ziraî üretim
• Hayat kalitesi
• Bilim ve teknoloji alanındaki çalışmalar
• İşsizlik
• Dışa bağımlılık
• Beyin göçü
• Enflasyon
• Eğitimde kalite
• Sıhhat hizmetlerine erişim
• Yargı bağımsızlığı
• Suriyelilerin geri dönüp dönmeyeceği
• Dolar kuru
Sırasıyla grafikleri paylaşacağım…
Özgürlükler: Seçmenin yüzde 60,2’si özgürlüklerin artacağına inanıyor.
Tarımsal üretim: Seçmenin yüzde 59’u ziraî üretimin artacağına inanıyor.
Yaşam kalitesi: Seçmenin yüzde 56,8’i ömür kalitesinin artacağına inanıyor.
Bilim ve teknoloji alanındaki çalışmalar: Seçmenin yüzde 57,9’u bilim ve teknoloji alanındaki çalışmaların artacağına inanıyor.
İşsizlik: Seçmenin yüzde 54,5’i işsizliğin azalacağına inanıyor.
Dışa Bağımlılık: Seçmenin yüzde 53,2’si dışa bağımlılığın azalacağına inanıyor.
Beyin Göçü: Seçmenin yüzde 57,6’sı beyin göçünün azalacağına inanıyor.
Enflasyon: Seçmenin yüzde 53,2’si enflasyonun azalacağına inanıyor.
Eğitimde Kalite: Seçmenin yüzde 60,7’si eğitimde kalitenin artacağına inanıyor.
Sağlık Hizmetine Erişim: Seçmenin yüzde 60,6’sı sıhhat hizmetine erişimin artacağına inanıyor.
Yargı: Seçmenin yüzde 58,4’ü yargının daha tarafsız olacağına inanıyor.
Suriyeli Sığınmacılar: Seçmenlerin yüzde 70,3’ü Suriyeli göçmenlerin ülkelerine döneceğine inanıyor.
Dolar: Seçmenin yüzde 57,6’sı doların düşeceğine inanıyor.
Her seçim üzere önümüzdeki seçim de son derece kritik. Bize düşen, bu seçime giderken gereken siyasal olgunluğu göstermek. Ayrışmalar yerine uzlaşıları büyütmeye çalışmak. Ülkü olanı, siyasal karar vericilere, topluma dayatmak yerine gerçek olanda uzlaşmak. Ben bu türlü istiyorum demek yerine, bizim için gerçek olan hangisi sorusuna karşılık aramak.
