2022 FIFA Dünya Kupası, 20 Kasım-18 Aralık tarihlerinde Katar’ın konut sahipliğinde düzenlenecek. Teknik kapasiteleri ve top hakimiyetleriyle yıllar boyunca futbolseverlerin izlemekten keyif aldığı isimlerin başında gelen yıldız orta saha oyuncuları, geçmişte olduğu üzere Katar’da da ülkeleri için belirleyici rol oynayacak.
Tarihin en yeterli futbolcuları ortasında gösterilen Arjantinli Diego Armando Maradona ve Hollandalı Johan Cruyff başta olmak üzere, yolu Türkiye’den geçmiş Gheorge Hagi ile Zico, orta saha dendiğinde futbol dünyasının birinci sıralarda saydığı yıldız isimler ortasında yer alıyor.
Dünya Kupası tarihinde faal isimler dışında unutulmazlar ortasına giren en âlâ 11 orta saha oyuncusu şöyle:
DİEGO ARMANDO MARADONA (ARJANTİN):
Hem futbolu, hem de sansasyonel hayat üslubuyla ismini tüm dünyaya duyuran efsanevi futbolcu Maradona, 1986’daki Dünya Kupası’nın kazanılmasında ve kadrosunun 1990’da finale yükselmesinde en büyük hisse sahibi.
Saha içi ve dışında her vakit ilgiyle takip edilen Maradona, tahminen de en fazla Meksika’daki 1986 Dünya Kupası çeyrek finalinde İngiltere’yi 2-1 yendikleri uğraşta attığı gollerle konuşuldu. Maradona, sonradan “Tanrı’nın Eli” olarak nitelendirdiği elle attığı golle İngiltere karşısında kadrosunu öne geçirmiş, 4 dakika sonra ise kendi yarı alanından hareketlenip rakiplerini birer birer geçerek fileleri havalandırdığı tarihin en hoş gollerinden birini kaydetmişti.
Birçok otorite tarafından her ne kadar kaldırdığı Dünya Kupası sayısı az olsa da Pele’den daha yetenekli kabul edilen futbolcu, kendisinin Brezilyalı yıldızdan farklı olduğunu, “Bir de Avrupa’da oynamak gerekir.” diyerek söz etmişti. Maradona, 1982, 1986, 1990 ve 1994 olmak üzere 4 sefer Dünya Kupası sahnesinde uzunluk gösterdi.
JOHAN CRUYFF (HOLLANDA):
Total futbolun öncüsü Hollanda’nın en çok isim yapan oyuncusu olan ve futbolculuğu bıraktıktan sonra mesleğine teknik yönetici olarak devam eden Cruyff, ulusal kadro formasıyla 48 maçta 33 gol attı.
1974’te finale yükselen Hollanda kadrosunun as oyuncusu Cruyff, 1978’deki tertibe ise Arjantin’deki askeri idaresi protesto ederek katılmadı.
Kulüp bazında Ajax ve Barcelona ile birçok muvaffakiyet elde eden Hollandalı efsane, futbol dünyasında “Cruyff dönüşü” isimli hareketiyle de akıllara kazındı.
MİCHEL PLATİNİ (FRANSA):
Oyun kurucu durumunda 1980’lerin rakipsiz futbolcusu Platini, son vuruşlardaki ustalığıyla da hatırlanıyor.
Milli grubunun formasıyla 72 maçta 41 gol atan Platini, 1978, 1982 ve 1986 olmak üzere 3 Dünya Kupası’nda uzunluk gösterdi. 1983, 1984 ve 1985’te Avrupa’da yılın futbolcusu seçilen Platini, ülkesinde de “Yüzyıla damgasını vuran futbolcu” unvanına layık görüldü.
BOBBY CHARLTON (İNGİLTERE):
İngiltere Teknik Yöneticisi Alf Ramsey, 1966’da zafere ulaşan ulusal grubu, Bobby Charlton’ı merkez alarak oluşturdu.
Uzun bir periyot dünya genelindeki en ünlü İngiliz futbolcu olarak kendisini kabul ettiren Charlton, futbol mesleğine sağ iç olarak başladı lakin vakitle, 4-1-3-2 dizilişindeki İngiltere Ulusal Grubu’nda forvet oyuncularının gerisinde, atağa yönelik orta saha olarak kendisini kabul ettirdi.
Avrupa’da yılın futbolcusu ödüllü oyuncu, İngiltere’nin 1962, 1966 ve 1970 Dünya Kupası takımlarında yer aldı.
LOTHAR MATTHAEUS (BATI ALMANYA/ALMANYA):
Yeteneklerini betimlemekte yetersiz kalsa da kendisine yakıştırılan “Yok edici” (Destroyer) lakabı, futbolcunun ana özelliğini ve oyun anlayışını tam manasıyla tabir ediyor.
İlki 1982’de olmak üzere 5 Dünya Kupası’nda forma giyen Matthaeus, 1986’da, 3-2 yenildikleri final maçında Arjantin’in yıldız oyuncusu Maradona’yı tutmakla görevlendirilmişti. Maradona, bu müsabakadan sonra yaptığı açıklamada, “Şu ana kadar karşılaştığım en güzel rakip. Bu, onu tanımlamak için kafidir.” tabirini kullanmıştı.
Matthaeus, 20 yıllık mesleğinde 150 sefer ulusal grup formasını giyerken, 25 kere ile Dünya Kupası tarihinin en fazla maça çıkan oyuncusu pozisyonunda.
GHEORGHE HAGİ (ROMANYA):
Romanya Ulusal Ekibi’nin formasını 125 sefer giyen Gheorghe Hagi, 35 golle ülkesi ismine en skorer futbolcu unvanını Adrian Mutu ile paylaştı.
Ülkesinin gelmiş geçmiş en güzel futbolcusu olarak görülen ve Galatasaray’a altın çağını (1995-2001) yaşatan Hagi, 1990, 1994 ve 1998’deki Dünya Kupalarında ülkesiyle kümeden çıkma başarısı gösterdi.
Romanya, Hagi ile Dünya Kupası’ndaki en yeterli turnuvasını 1994’te geçirdi ve bu tertipte çeyrek finale kadar yükseldi.
ZİNEDİNE ZİDANE (FRANSA):
Hem Fransa’nın hem de dünyanın en yeterli orta saha oyuncuları ortasında sayılan Zinadine Zidane, ulusal grup formasıyla 3 Dünya Kupası’na katıldı.
1998’deki final maçında Brezilya karşısında kazanılan şampiyonluğa iki golle katkı sağlayan Zidane, sakatlığı nedeniyle 2002’de bir maç oynayabildi.
Milli kadrodan emekli olan Zidane, teknik yönetici Raymond Domenech tarafından ikna edildi ve 2006’daki Dünya Kupası’na katıldı. Fransa’nın finale yükseldiği turnuvada Zidane, İtalya ile oynanan bu maçta Marco Materazzi’nin göğsüne baş attı ve futbol mesleğini hafızalardan silinmeyecek bu hareket ve gördüğü kırmızı kartla noktaladı.
ENZO SCİFO (BELÇİKA):
Belçika formasıyla 4 Dünya Kupası gören Scifo, ülkesinin yetiştirdiği en büyük futbolcular ortasında gösteriliyor.
Avrupa’nın büyük kulüplerinde oynayan fakat en âlâ performansını ulusal grupla gösteren Scifo, Belçika’nın 1986’da yarı finale çıkmasında büyük rol oynarken, daha sonra 1990, 1994 ve 1998’de de Dünya Kupası’nda sahne aldı.
ZİCO (BREZİLYA):
Gözlem yeteneği, son vuruşlardaki ustalığı ve top hakimiyeti sonucunda kendisine “Beyaz Pele” lakabı yakıştırılan Zico, ismini birinci sefer sakatlık sorunlarıyla boğuştuğu, kadronun taktik anlayışına aykırı düştüğü 1978’deki Dünya Kupası ile duyurdu.
Bir periyot Fenerbahçe’nin teknik yöneticiliğini yapan ve futbolculuğunda 1982 Dünya Kupası’nda mesleğinin üst düzeylerine çıkan Zico, 1986’daki Brezilya takımına da dahil edildi. O devir 33 yaşında olan Zico, birinci çeşit maçlarında yedek kaldı ve Fransa ile oynanan çeyrek final müsabakasında penaltı kaçırarak mesleğinin en makus anını yaşadı.
SOCRATES (BREZİLYA):
Olağanüstü bir futbol zekasına sahip Socrates, 25 yaşına kadar ulusal kadro formasını giymezken 3 yıl sonra 1982 Dünya Kupası’nda Brezilya’nın kaptanı olarak alana çıktı.
Günde bir paket sigara içtiği söylenen ve durduğu yerden kullandığı penaltı atışlarında topu üst köşeye göndermesiyle hatırlanan futbolcu, 2004’te 50 yaşındayken futbola döndü ve kısa bir müddet için İngiltere’nin Garforth Town kadrosunda top koşturdu.
PİERRE LİTTBARSKİ (BATI ALMANYA):
Alman futbolunun unutulmaz isimlerinden Littbarski, kıvrak bilekleri ve top sürme kabiliyetiyle akıllarda yer etti.
2006’da verdiği demeçte, “Hayatımın en mutsuz anlarını 1982 ve 1986’daki finallerde yaşadım.” diyen Littbarski, üç final gördüğü mesleğinin en memnun gününü, kuşkusuz Dünya Kupası’nı kaldırdıkları 8 Temmuz 1990’da yaşadı.
İspanya 1982’de ve Meksika 1986’da finalde kaybederek Dünya Kupası ikinciliği yaşayan Alman grubunda yer alan Littbarski, ekibiyle 1990’da keyifli sona ulaşmayı başardı.
