Enerjisi, işine olan tabir yerindeyse aşkı ve müziği genç jenerasyona aktarmak için gösterdiği eforuna dikkat çekilmesi gereken bir isim Orhan. Misyona geldiği günden bugüne klasik müzik takipçileri farkındadır çok şey değişti CRR’de. Her konserde salonun dolu olması hatta birtakım konserlerde ayakta seyirci olması bile bunun en hoş ispatı. Genç kuşağın klasik müzik konserlerine ilgisinin artması ise umut verici.
REKOR KIRDIK
- Son yıllarda klasik müziğe ilginin arttığını görüyoruz. Bu çok açık bir muvaffakiyet. Siz nasıl değerlendiriyorsunuz?
Benim elimde 2009 yılından bugüne kadar Biletix ve gişe satış sayıları var. Oturduk, geçen sene aralık ayında, tek tek saydık.
2009’dan bugüne, bize en yakın 2018, onda da 48 bin bilet satılmış, bir yılda! Bizde 66 bin bilet vardı. En yakın tarihe, 18 bin, o da 20 konser eder. Bu rekor, son 13 yılın rekoru! Pandemiyi saymayın iki sene, son 11 dönemin rekoru var. Instagram hesabımız ben geldiğimde 17 bindi, 9 yılda 17 bin olmuş, biz 9 ayda 34 bine yükselttik. Dokuz yılı, dokuz ayda yaptık. Bu bu türlü gözükmüyorsa muvaffakiyet nasıl görünecek.
BÜYÜK BAŞARI
- Bu dönem çok hoş, çok kıymetli isimlerin konserleriyle başladı. Konser dönemi için en değerli şubat ve mart ayında orta vermek zorunda kaldınız? Seyircide hasret giderek arttı. Pekala siz nasıl sürprizler hazırladınız bu süreçte?
Bildiğiniz üzere benim uzmanlık alanım senfoni orkestrası, klasik müzik ve burada gözle görülür bir muvaffakiyet elde etmiş olmak son 15 ayda, bir şeylerin gerçek yapıldığını hissettirdi. Benim işimin bir kısmı orkestrayı yönetmek, şu anda apayrı şeyleri de yönetmeye çabalıyorum. Geri dönüşü lakin bu türlü görüyorum. 13 Nisan’da Andreas Scholl geliyor, yaşayan iki kontrtenorlardan birisi! Bunun dışında yabancı ya da Türk solist sorununa gelince, benim sunma imkânım var zira ben İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin kaynaklarını kullanıyorum. Hazır bu türlü bir imkân varken elimde İstanbullulara, bu fiyatlara izleyemeyecekleri insanları getirmeye çalışıyorum. 40 lira! O yüzden güzel ve kaliteli isimleri buraya davet etmeye çabalıyorum. Mert Süngü ve Kartal’la, 27 Mayıs’ta da Ezgi Karakaya’yla yaptığımız ve yapacağımız konserler! Geçen sene 23 Nisan’da davet ettiğimiz üstün genç piyanist biri 14, başkası 16 yaşında ve Genç Oda Orkestrası’yla daima Türk gençlere yer veriyorum. Solist olarak kesin çıkıyorlar. Yani program geçen yılki kadar renkli ve çeşitli devam edecek.
MAKSİM VENGEROV İLE DAYANIŞMA KONSERİ
- 19 Nisan bence büyük gün. Bir yardım konseri olacak ve konuk Maksim Vengerov!
Maksim Vengerov’un kendi teklif ettiği bir dayanışma konseri! Tüm gelirleri zelzele ve eğitim faydasına olacak. Bu kadar büyük bir dünya devinden ücretsiz gelip, konseri verip, ben bunu yaparım cümlesini duymak, çok değerli bizim için! Bunu burada yapmak istemesi de çok önemli!
‘SEZONU UZATTIK’
- Sezonu geç kapatmayı düşünüyor musunuz?
Evet 24 Haziran’a kadar uzattık. İki tane senfoni orkestrası, iki caz konseri, üç Türk Müziği Konseri var. Yani geçen yılki ivmeyi sürdürmeye çalışıyorum. Bu iki aylık boşluk bizi yıprattı, seyircimizi çok üzdü. Zira burası seyircisiyle var olabilir. Bunu toplamamız lazım!
‘KISA MÜDDETLİ AYRILIK DA AŞKA DÂHİLDİR’
Eser bitmeden seyirci alkışladığında sizler bundan hiç hoşlanmıyorsunuz. Bu sanırım konuşurken sözünüzün daima kesilmesi üzere bir şey.
Ben bir gün müzikolog Ersin Antep’e dedim ki “bölüm ortalarında alkışlıyorlar, bu hiç yanlışsız değil”. Antep şöyle karşılık verdi: Çok keyifli oldum, bu yeni seyirci demek. Yeni seyirci bizim için çok önemli! Yeni seyirciye ulaşabiliyoruz demek ki! Geliyor, beğeniyor ve alkışlıyor, tamam, vakit içerisinde öğrenecek demek ki!
- Belki siz anlatmalısınız? Konser öncesi bilgi verilmesi mesela bence çok değerli.
Geçen sene birkaç sefer “kısa vadeli ayrılıklar da aşka dâhildir o yüzden kısım ortalarında alkışlamayarak lütfen arkadaşlarımızı ödüllendirin” demiştim. Bir iki kere söyledim, tekrar alkış geldi. Tahminen daha net söylemeli fakat çok da didaktik olmak istemiyorum. Bunun sanatsal, estetiksel değerini anlamak istiyorum. Zira bu estetik bir kaygı!
- Peki ben size buradan sorayım. Neden konser bitmeden alkış istemiyosunuz?
Bir şeyi sanat yapan şey formudur. Notalarda olabilir, renklerde olabilir, ışıkta olabilir ancak bu formudur onu sanat yapan şey, özünün bir kıymeti yoktur. Özü mermer fakat onu bir forma sokarsınız sanat yapıtı olur. Senfoni dediğiniz, konçerto dediğiniz sanat formu o denli bir kısımdan ibaret değil. Üç yahut dört kısımdan oluşan bir form! Ve bir bestekar, masa başına oturup bir konçerto yahut bir senfoni bestelemeye kalktığında o bir durağı bestelemiyor, dört durağı besteliyor. Gideceği yer dördüncü durağın sonunda, çalıcı, konçertoyu yahut senfoniyi yöneten şef de dördüncü durağın sonunu hedefliyor, ta birinci nefesten son anı hedefliyor. Bütünüyle güzel! Bırak, bekle tamamını gördükten sonra alkışla! Ben de orkestrayı çalanda kendini ya da konçertoyu çalan insan da kendini hazırlıyor. Bestekar lime lime, iplik iplik işliyor. Benim kelamım bitmedi daha! Kaygımız o!
