Avrupa’da bulunan en eski bebek mezarını inceleyen araştırmacılar, insanların 10 bin yıl evvel de bebeklerini kundağa sarıp sırtlarına yahut göğüslerine asarak taşıdığını keşfetti.
Bulgular, bugün “kanguru” diye isimlendirilen bebek askılarının tarih öncesi çağlarda da yaygın kullanıldığı fikrine tartı veriyor.
Independent Türkçe’deki habere göre araştırmacılar, bu mezarı 2017’de İtalya’nın Arma Veirana mağarasında keşfetmişti.
“Neve” ismi verilen kız bebeğin dişleri incelenince iskeletin Avrupa’daki tarih öncesi mezarlarda bulunan en eski bebek kalıntıları olduğu açığa çıkmıştı.
BEBEKLER MİSAL HALDE TAŞINIYORMUŞ
Mezarın içindeki deniz kabuklarının ve bunların yerleştirilme formunun tahlil edildiği yeni araştırma ise ebeveynlerinin Neve’yi kısa ömrü boyunca deniz kabuğu süslemeli bir askıya sararak taşıdığına işaret etti.
Bugün bebeğin örtüldüğü kumaştan geriye hiçbir şey kalmadı. Fakat Neve’yi çevreleyen kabuklardaki delikler değerli ipuçları sağlıyor.
Araştırmacılara nazaran bu delikler kabukların birbirine bağlandığı ve dokumacılık materyali üzerine dikildikleri manasına geliyor.
Araştırmacılar bu kabukların dikildiği kumaşın bebek askısı, battaniye yahut iç çamaşırı olabileceğini düşünüyor. Öte yandan kabukların yerleştirilme biçimi daha çok bebek askısını andırıyor.
Ayrıca kabukların hayli yıpranmış olduğu da göze çarpıyor. Bu da askının bu bebek dünyaya gelmeden evvel de kullanıldığına işaret ediyor.
Journal of Archaeological Method and Theory isimli hakemli bilimsel mecmuada yayımlanan makalede araştırmacılar şu tabirlere yer veriyor:
Çalışmanın sonuçları, boncukların, bir askı üzerine dikilmeden evvel, topluluğun üyeleri tarafından hatırı sayılır bir mühlet boyunca kullanıldığını gösteriyor.
Bu bölgede bulunan başka bebek mezarlarında en fazla 40 kadar delikli deniz kabuğu keşfedilmişti. Neve’nin mezarında ise 70’den fazla kabuk yer alıyor.
Araştırmacılar bahisle ilgili, “Muhtemelen bebeği müdafaada başarısız olan bu boncukları tekrar kullanmak istemediler” diye yazıyor:
Ancak topluluk ve ölen bebek ortasında kalıcı bir irtibat oluşturmak için bunlarla gömülmüş olması da mümkün.
Montreal Üniversitesi’nden antropolog Julien Riel-Salvatore ise, “Bu makale, çocuk bakımı arkeolojisine dair nitekim orjinal bilgiler sunuyor” diyor:
İnsan ögesine ulaşmak için bilim ve arkeoloji sanatı ortasında köprü kuruyor.
